www.kokierspanielek.fora.pl

Karlajn

[link widoczny dla zalogowanych] polecam tę stronkę, wszystko jest ładnie i jasno opisane

Lokezzz

dzieki karlajn. fjna strona napewno sie przyda. moze uda sie wreszcie czyms danke zagiac

J.B

Punkt 1 :

Jan Wolfgang Goethe poznał podczas jednego z bali Charlotte Buff (odpowiednik książkowy- Lotta) oraz jej narzeczonego Johanna Christiana Kestnera (odpowiednik książkowy- Albert). Przyjaźń Goethego do Charlotty szybko przerodziła się w silniejsze uczucie. Goethe zaprzyjaźnił się z ojcem Charlotty i jej licznym rodzeństwem.

Cechy wspólne Goethe'go i Wertera:
- nieszczęśliwa miłość
-strój (żółta kamizelka, niebieskie frak i spodnie)
-poczucie przegranej
- upokorzenie
- niezgoda na konwenanse świata

J.W. Goethe " Wszystkie znane moje utwory są tylko ułomkiem wielkiej spowiedzi"

Cechy różniące:
- w przeciwieństwie do Wertera, Goethe nie popełnił samobójstwa
- Inspiracją do zakończenia losów Wertera, była samobójcza śmierć przyjaciela autora.

drugi punkt wklei Magda Wink

Marika · Dołączył: 01 Mar 2008 Posty: 39 Przeczytał: 0 tematów Ostrzeżeń: 0/5

Karolina jesli mozesz to wrzuc też zadania z waszej grupy Very Happy

Karlajn

str 80 jasny podręcznik, Tadeusz "Boy" Żeleński, artykuł "Czytałem Wertera"

T. Żeleński postrzegał Wertera jako człowieka niezaakceptowanego przez społeczność. Sądzi, że na samobójstwo Wertera składało się więcej czynników, nie tylko nieszczęśliwa miłość do ukochanej Lotty. W artykule nawiązuje do balu u Hrabiego C. Uważa, że po owym incydencie, jaki zdarzył się na przyjęciu, depresja bohatera jeszcze bardziej się pogłębiła i to w tym dniu postanowił zakończyć swoje życie.

Karlajn

[link widoczny dla zalogowanych]

[link widoczny dla zalogowanych]

skany pojęć z polaka

Luśka

na tych stronkach znajdują się analizy i interpretacje ballad Adama Mickiewicza

"Świteź"

[link widoczny dla zalogowanych]

"Lilije"

[link widoczny dla zalogowanych]

proszę Wink

Marika · Dołączył: 01 Mar 2008 Posty: 39 Przeczytał: 0 tematów Ostrzeżeń: 0/5

" OKRES BURZY I NAPORU"- to nazwa okresu w literaturze niemieckiej przypadajaca na lata 1767-1785. Okres ten to protest literacki przeciwko rozbiciu panstwa niemieckiego na mniejsze panstewka feudalne, przeciw uciskaniu mieszczan, chlopow o raz upadkowi gospodarczemu i kulturalnemu. Artysci przekladali wiare nad rozum, w swych utworach nawiazywali do zrodel narodowych oraz ludowyh. Czolowymi utworami tego okresu sa " cierpienia mlodego Wertera".
CECHY CHARAKTERYSTYCZNE:
postawa buntu
ukazanie dramatu jednostki wybitnej
krytyka stosunkow spolecznych
zainteresowanie folklorem
kult Szekspira

J.B

Ktoś chciał regułke, ale już nie pamiętam kto;/

Romantyzm- [nazwa od: lingua romana (język romański [ ludowy]) prąd umysłowy i literacki występujący w Europie (a takze w Ameryce Północnej i Łacińskiej)- od lat 90-tych XVIII w. do końca lat 40-tych XIX w., a w Polsce od 1822 do 1863r. (od wydania przez A. Mickiewicza I tomiku poezji,az do upadku powstania styczniowego). rozwinął się przede wszystkim w Europie Zachodniej i objawiał się głownie w poezji, malarstwie i muzyce.

Karlajn

Świteź
-baśniowość, tajemniczość;
-budowa stroficzna;
-elementy liryki, epiki, dramatu;
-tajemniczy i pełen grozy pejzaż: rozgwieżdżone niebo odbija się w zwierciadle wody, tworząc efekt zamkniętej kuli; odczuwalna jest tu potęga dzikiej i nieprzyjaznej natury; grozę sytuacji potęguje ujęcie przestrzeni;
-opisy jeziora i okolicy: akcja utworu rozgrywa się nad jeziorem otoczonym ciemnym borem; jezioro jest niezwykle spokojne (zupełna gładka tafla), a nad nim rozgrywa się jakiś szatański spektakl: w blasku księżyca unoszą się senne mary, bucha gęsty dym, słychać wrzaski i bicie dzwonów;
-występowanie obok siebie dwóch światów realnego i fantastycznego: romantyczne przekonanie o tajemniczej więzi świata ziemskiego ze sferą pozaziemską; do spotkania dwóch światów dochodzi nad jeziorem, gdzie przestrzeń cudów, czarów i dziwów przenika w sferę realną, nadając jej wymiar kosmiczny;
-związek teraźniejszości z przeszłością: rzeczywistość ballady jest miejscem szczególnego spotkania realizmu ze sferą cudów i dziwów, teraźniejszości z przeszłością (czytelnik staje się świadkiem historii, jaka miała miejsce za panowania Mendoga w XIIIw.), która jawi się na początku poprzez szereg zaszyfrowanych znaków natury, a potem dana jest w bezpośredniej relacji postaci przynależnej do sfery fantastycznej; historia zaklęta w kwiat przestaje być zagadką i przynosi prostą naukę moralną, głoszącą, że sprawiedliwość zawsze zatriumfuje - co ma swoje źródło w ludowym światopoglądzie; ta pewność, że dobro odniesie zwycięstwo nad złem, jest konsekwencją przeniesienia wymiaru sprawiedliwości ze świata ludzkiego w sferę kosmosu, gdyż człowiek może okazać się zbyt słabym, by wymierzyć karę, o tyle siły kosmosu są wszechmocne i okrutnie konsekwentne;
-niezwykłe wydarzenia legendarne: rycerze grodowi opuścili Świteź, gdyż zostali wezwani przez Mendoga do walki z Rusią, a w mieście pozostały jedynie kobiety i starcy; właśnie wtedy na bezbronny gród napadli ruscy żołnierze; kobiety chcąc uniknąć wstydu próbowały popełniać samobójstwa, lecz Tuhana, która modliła się do Boga o ocalenie, wyprosiła Go o zlitowanie się nad nimi. Bóg zmienił więc gród w jezioro, a mieszkańców w kwiaty o zdradzieckiej mocy; najeźdźcy pod wpływem ich uroków zrywali je, aby ozdobić swoje zbroje; jednak niedługo po ich zerwaniu uwalniała się ich tajemna moc, która sprawiała, iż na ich właścicieli spadają choroby i gwałtowna śmierć; w taki sposób na podstępnych i okrutnych rycerzy, spada równie okrutna śmierć;
-sfera moralistyki w balladzie Świteź nie jest wyeksponowana w jakiś szczególny sposób; przesłanie wynikające z końcowych losów ruskich rycerzy, nie zostało sformułowane bezpośredni; zmierza ona bardziej w kierunku fantastyki, niż ku dydaktyzmowi

a tu mniej ale trochę łatwiejsze chyba:

- Nastrój tajemniczości i grozy – zatopione miasto, o którym opowiadała kobieta, otoczone jest, podobnie jak jezioro, niezwykłą atmosferą. Położone w ciemnym borze, jest tematem legend i opowieści.

- Fantastyka – miasto zamienione przez Boga na prośbę księżniczki w jezioro, ludzie przemienieni w kwiaty, postać tajemniczej kobiety wyłaniającej się z wody.
- Przyroda – jej bogate opisy są typowe dla epoki romantyzmu; kwiaty, noc, gwiazdy, bór, tafla jeziora – odgrywają ważną dla całego utworu rolę, bowiem tworzą atmosferę całej ballady.

- Historyzm – władca Litwy Mendog oblegany przez siły carskie (historia Litwy i jej walk z Rusią). Postawa kobiet i mężczyzn walczących z wrogiem wprowadza do utworu element patriotyczny.

- Interpretacja – sposób w jaki została dokonana jest typowo romantyczny. Historia powstania tajemniczego jeziora Świteź, kwiatów jest odzwierciedleniem romantycznej koncepcji opisu..

można łatwo przerobić na literacką wersję

bartek

a propo motywów literackich znalazłem cos na temat motywu podróżnika w literaturze xD

Vince

jakby ktoś mógł... to proszę o wrzucenie opracowanych sonetów z góry dzięki:*

Karlajn

Adam Mickiewicz "Pielgrzym"

kto?
Człowiek zakochany, wygnany z ukochanego kraju, patriota wyrażający tęsknotę za ukochanym krajem i kobietą, zafascynowany orientalizmem, samotnik, tułacz, emigrant, człowiek doceniający urodę świata

do kogo?
do ukochanego kraju o czym świadczy apostrofa "Litwo!" w drugiej zwrotce monologu

o czym?
Wspomina o miłości do ukochanej kobiety i ojczyzny
Zastanawia się czy jego ukochana o nim pamięta
Tęskni za krajem gdyż został z nego wygnany

kiedy?
W chwili refleksji nad dotychczasowym życiem oraz rozmyślań o ojczyźnie

po co?
Aby przywołać obrazy swego kraju, wyrazić tęsknotę z powodu przebywania poza nim.

jak?
-Ubarwia sonet epitetami np.: "szumiące lasy", "niebo jasne"
-pytanie retoryczne " Dlaczegoż roztargniony wzdycham bez ustanku?"
-apostrofa "Litwo!"
-personifikacja "piały lasy"
-antropomorfizacja "luba dziedzina" gdzie Litwa utożsamiana jest z osobą ukochanej kobiety.
-motyw podróży inicjalnej
-METONIMIA "piękne lice"

wrzonek! · Gość

KTO? bohaterem jestwędrowiec, podróżnik czujący tęsknote za własnym krajem, patriota, emigrant. Człowiek samotny, nieszczęśliwy, romantyk. Wypowiada sie w pierwszej osobie, wyrażając uczucia samego poety -A.Mickiewicza

DO KOGO? <nie wiem>

O CZYM?
W pierwszych dwóch strofach autor opisuje swoją podróż, zachwyca się pięknem miasta Akermanu nad Dniestrem. W kolejnych dwóch strofach poznajemy jego tęsknote i marzenia wnikając w jego psychikę. Niemal każdy obraz wywołuje w nim poczucie czegoś utraconego. Bohater sonetu nie potrafi jednak w pełni cieszyć się otaczającym go pięknem. Kultura orientu olśniewa go swoim przepychem i zdumiewa potęgą tylko na chwile. Patrząć na te krajobrazy zestawia je z litewską przyrodą.

KIEDY?
W chwili podróży...

JAK?
epitety: "koralowe ostrawy"
porównanie: "jak łódka brodzi"
inwersja: " wpłynąłem na suchego przestwór oceanu"
Animizacja: " wzeszło lampa"
poetyzm: "nurza się"

Karlajn

no co tylko ja się postarałam? dawać swoje prace. pasibrzuchy jedne